معرفی انواع ذخیره ساز های تحت شبکه

امروزه با توجه به افزایش حجم داده ها در هر لحظه، به فضای ذخیره سازی بیشتری نیاز است. علاوه براین محافظت از داده ها پیش از گذشته احساس می شود. در ادامه این مقاله قصد داریم به انواع ذخیره ساز های تحت شبکه بپردازیم. برای خرید ذخیره ساز با ما همراه باشید.

انواع ذخیره ساز تحت شبکه

در این بخش از مقاله معرفی انواع ذخیره ساز های تحت شبکه را نمایش می دهیم، این ذخیره ساز ها عبارتنداز:

• DAS
• SAN
• NAS

ذخیره ساز DAS

ذخیره سازی متصل مستقیم یا DAS ساده‌ترین نوع ذخیره سازی می باشد. چراکه در آن یک دستگاه ذخیره سازی مستقیماً به دستگاه میزبان وصل می‌شود. یک نمونه مثال ساده برای،  DAS یک دستگاه ذخیره سازی خارجی می باشد که به یک کامپیوتر یا سرور وصل است.

ذخیره سازهای DAS می‌توانند متشکل از چند هارد دیسک در یک محفظه واحد بدون اتصال به شبکه باشند. در ادامه به برخی از گزینه‌های اتصالی که می‌توان برای دستگاه‌های ذخیره سازی DAS استفاده کرد اشاره می کنیم:

• USB
• SATA
• eSATA
• SAS
• ذخیره سازی پیوست مستقیم

مزایای DAS

عملکرد، مزیت اصلی DAS می باشد چراکه دستگاه‌ها خود عملکرد به شمار می‌آیند. با توجه به که فضای ذخیره سازی مستقیماً به یک ماشین میزبان وصل است، می‌تواند ارائه دهنده ی بهترین عملکرد و تأخیر باشد.

تنها محدودیت این شیوه ی ذخیره سازی، محدودیت‌های ذاتی رابط‌های اتصال محسوب می شود. این شیوه ی ذخیره سازی می‌تواند روشی مقرون به صرفه با نیاز به تعمیر و نگهداری محدود، وابسته به پیکربندی باشد.

معایب DAS

در واقع DAS جهت اتصال ذخیره سازی به چندین کاربر یا دستگاه به علت ماهیت مستقیم آن‌ها و عدم اتصال به شبکه مناسب نیست. همچنین، DAS  قابلیت گسترش کمی دارد، که محدود به تعداد اتصالاتی که یک کامپیوتر میزبان می‌تواند استفاده کند و تعداد درایوهایی که DAS پشتیبانی می‌کند، می‌شود.

ذخیره ساز NAS

یکی دیگر از معرفی انواع ذخیره ساز های تحت شبکه NAS نام دارد. در حقیقت NAS تا حد زیادی محبوب ترین روش ذخیره سازی برای مصرف کنندگان و کاربران سازمانی به شمار می رود.

NAS شیوه ی ذخیره سازی داده در سطح فایل می باشد که ذخیره سازی را از طریق شبکه فراهم می آورد.

دستگاه‌های NAS توانایی اتصال هم‌ زمان به چندین کاربر یا رایانه‌های شخصی / سرور بدون خطای عملکرد قابل توجهی را به وجود می آورند.

بیشتر ذخیره ساز های  NAS به عنوان محفظه‌های چند دستگاهی (HDD / SSD) عرضه می‌شوند، به جز چند دستگاه NAS متمرکز بر مصرف کننده.

معمولا دیسک‌های یک ذخیره ساز NAS  با استفاده از یک روش افزونگی همچون یک آرایه RAID یا یک روش اختصاصی همچون Synology Hybrid RAID (SHR) ترکیب می گردند.

در دسترس بودن این گزینه‌ها بستگی به ارائه دهنده NAS و مجموعه ویژگی‌های موجود دارد.

اغلب ذخیره سازهای NAS از تنظیمات RAID معمولی، از RAID1 تا RAID5، پشتیبانی می‌کنند، این در حالیست که دستگاه‌های NAS پیشرفته‌تر از تنظیمات RAID پیشرفته همچون RAID 50 و RAID 60 پشتیبانی می‌کنند.

NASهای معمولی از پروتکل‌های شبکه همچون SMB (Block Message Block) یا NFS (Network File System) به منظور ارائه اتصال در تمام شبکه استفاده می‌کنند.

دستگاه‌های NAS در اندازه‌ها و پیکربندی‌های مختلف موجود هستند. شرکت‌های گوناگونی همچون Synology و QNAP محصولات NAS را به مصرف کنندگان از نیازهای عمومی گرفته تا مراکز داده ارائه می‌کنند. علاوه براین، ارائه دهندگان محصولات بزرگ‌تر همچون Dell و HP بر بازار سازمانی تمرکز می‌کنند.

مزایای NAS

NAS اتصال را فراهم می آورد چراکه فضای ذخیره سازی به شبکه وصل است، نه میزبان‌های جداگانه.

فضای ذخیره سازی را می‌توان به آسانی میان تعداد تقریبا نامحدودی از میزبان‌ها به اشتراک گذاشت.  NASها می‌توانند به آسانی مقیاس پذیر باشند چراکه اغلب دستگاه‌ها از ادغام محفظه‌های اضافی برای گسترش فضای ذخیره سازی پشتیبانی می‌کنند.

همچنین، از آنجایی که دستگاه‌های NAS می‌توانند از پیکربندی‌های RAID پشتیبانی کنند، افزونگی داده را افزایش می‌دهند. ذخیره سازهای NAS را می‌توان به آسانی پیکربندی کرد و به تعمیر و نگهداری نسبتاً کمی نیاز دارند.

ذخیره سازهای NAS از روش‌های ذخیره سازی ساده به سرورهای کوچک پرچم‌دار کامل تکامل پیدا کرده اند. سیستم عامل‌های NAS همچون QNAP و Synology قابلیت‌های اضافی همچون اجرای سرورهای ایمیل، کانتینرها و راهکارهای VM را مستقیماً در NAS ارائه می‌کنند.  NASها تبدیل به گزینه‌های بسیار پرطرفدار در بازار شده‌اند.

معایب NAS

عملکرد دستگاه به شبکه وابسته می باشد چراکه  NAS متکی به شبکه است. برای مثال، یک شبکه کند بر  NAS می‌تواند تأثیر منفی بگذارد.

همچنین، دستگاه‌های NAS از CPU، RAM و… خود از گزینه‌های ارتقاء محدود استفاده می‌کنند. پس، چنانچه دستگاه با مشکلات عملکردی روبرو شود، لازم است تا سخت افزار اصلی را ارتقا دهید.

 ذخیره سازی SAN

SAN یا Storage Area Network که از شبکه پر سرعت (فیبر نوری) به منظور اتصال به سرور میزبان استفاده می کند و در نقطه پایانی شبکه مستقر می شود و از انواع اتصال همچون I/O یا SCSI و فیبر نوری استفاده می کند.

ذخیره ساز SAN مناسب آن دسته از شبکه ها و برنامه هایی است که نیازمند شبکه پر سرعت، داده های زیاد و ایمن، عملکرد بالا و خوب اشتراک گذاری داده و ارتباطات راه دور (همچون ارتباطات بانکی) و یا برنامه های کاربردی دیتاهای بزرگ (بیگ دیتا) هستند.

معمولا این سیستم ها دارای قیمت مناسب و کیفیت بالایی هستند. شرکت‌هایی همچون  IBM، Dell EMC، Hewlett Packard Enterprise و NetApp به صورت فعال روش‌های SAN را ارائه می‌دهند.

مزایای SAN

با توجه به اینکه مصرف کننده عمده شبکه‌های فضای ذخیره سازی سازمان‌های مهم کاری با حجم داده بالا و مهم هستند. NAS بهترین عملکرد، اطمینان و مقیاس پذیری را از بین همه ی روش‌های ذخیره سازی مورد بحث در این مقاله ارائه می دهد.

دسترسی در سطح بلوک به شرکت‌ها این اجازه را می‌دهد تا نیاز به ذخیره سازی محلی را از بین ببرند و محیط‌هایی را با بوت شبکه که در آن دستگاه‌های میزبان به تمام نیازهای ذخیره سازی از SAN، از جمله سیستم عامل دسترسی دارند، تسهیل کنند.

ذخیره ساز SAN  می‌تواند تقریباً ظرفیت و مقیاس پذیری نا محدودی را در مقایسه با روش‌های دیگر ارائه کند. چراکه هر تعداد دستگاه SAN را می‌توان به یک روش ذخیره اضافه کرد.

معایب SAN

داشتن پیچیدگی عیب اصلی SAN است. حتی انواع پایه SAN می‌توانند برای پیاده سازی و نگهداری پیچیده باشند. نیاز به سخت افزارها و نرم افزارهای اختصاصی با معماری‌های شبکه با کارایی بالا و بهینه شده به منظور ارائه بهترین عملکرد ممکن دارند.

سخن پایانی

در این مقاله، انواع ذخیره ساز های تحت شبکه DAS، NAS و SAN را مورد بررسی قرار داده‌ایم. انتخاب به عهده شماست چراکه هر روش در موارد استفاده مختلف مجموعه ویژگی‌های مختلف برتری دارد. کاربران یا سازمان‌ها می‌توانند روش ذخیره سازی مناسب را برای مورد استفاده خود با ارزیابی صحیح الزامات یک روش ذخیره سازی اختصاصی، مجموعه ویژگی‌های مورد انتظار، عملکرد و مقیاس پذیری انتخاب کنند.